Verhalen schrijven

Een van mijn leukste hobby is verhalen schrijven.Een poosje geleden ben ik op school begonnen met verhalen schrijven.In het begin waren het hele korte verhaaltjes van vijf bladzijdes waar ik niet helemaal tevreden over was. Toen ben ik ‘s avonds als ik thuis kwam van school bezig geweest op mijn computer om mijn verhalen te verbeteren. Maar toch bleef ik het gevoel houden dat het verhaal iets miste waardoor ik niet tevreden was over het resultaat. In de loop der jaren ging het steeds beter met het schrijven. Het enige waar ik wel eens tegen aanloop is dat ik veel taalfouten maak en dat ik niet altijd inspiratie heb om verder te kunnen schrijven.Soms is dat heel erg vervelend maar uiteindelijk komt de inspiratie van zelf naar boven. Soms als ik een film aan het kijken ben krijg ik daar ook inspiratie van en kan ik dat weer gebruiken in het verhaal.Nu ben ik weer overnieuw begonnen met een nieuwe boek die ik samen met Derik aan het schrijven ben. Derik is een goede vriend van me die bij mij in de klas heeft gezeten.We zitten op een lijn en hebben een beetje het zelfde idee wat we in het verhaal willen schrijven.Het verhaal zit tussen een griezel en een thriller in, niet omdat het verhaal zo eng is maar meer omdat er gruwelijke dingen in gebeuren.Er komen bijvoorbeeld veel gruwelijke moorden in voor, op deze pagina komt ook een klein stukje van een verhaal op te staan.

De levende wereldbol

Hoofdstuk 1

Wie is die mysterieuze uitvinder

Op een mooie zomerse dag was een mysterieuze uitvinder druk bezig in zijn laboratorium. De uitvinder was bezig met een nieuw experiment en wilde vooral niet gestoord worden. Het was erg belangrijk dat de uitvinder rustig aan zijn experimenten kon werken, want als hij een fout maakte kon het experiment zijn laboratorium opblazen. De uitvinder was een rijke man die in luxe leefde. Hij was 35 jaar oud en was nog single. Hij had een luxe optrekje gekocht waar hij alles had wat hij nodig had. Hij had een stuk strand gekocht en liet daar een luxe villa bouwen. De villa had maar liefst acht slaapkamers, twee grote badkamers, een grote woonkamer, een grote keuken, een speelhal waar hij allerlei spelletjes kon spelen en tot slot had hij een kantoor waar hij rustig over zijn nieuwe experimenten kon nadenken.

Omdat de uitvinder maar alleen was, nam hij een butler en een schoonmaker aan om hem te helpen met de klusjes in huis. Onder zijn villa had hij een grote garage laten bouwen om daar zijn verzameling sportwagens op te bergen. De uitvinder had maar liefst 55 sportwagens in zijn garage staan en nog vond hij dat er niet genoeg in zijn garage stonden. Als er iets was waar hij blij van werd, waren het wel zijn mooie sportwagens. Om de villa heen had de uitvinder een grote tuin gemaakt met een groot hek eromheen, zodat niemand zomaar de tuin kon binnen lopen. In de tuin had hij een luxe zwembad staan waar hij voortdurend gebruik van maakte na een lange dag experimenteren in zijn laboratorium. De uitvinder had ook nog een bubbelbad in een tuinhuisje laten bouwen om zich te kunnen ontspannen.

De uitvinder had vele hobby’s die hem bezig hielden, zodat hij zich niet kon vervelen als hij niets wist om mee te experimenteren. Dit waren zo’n een beetje zijn leukste hobby’s: zijn favoriete hobby is het uitvinden van nieuwe snufjes die voor in de toekomst van pas kunnen komen.

De uitvinder maakte ook mooie mozaïekkunstwerken die hij dan in zijn villa ophing of hij verkocht ze voor veel geld, zodat hij weer geld had om een nieuw experiment uit te voeren.

Zijn andere hobby’s waren vreselijk en zelfs strafbaar om uit te voeren. Hij vond het leuk om mensen levend open te snijden, er donororganen uit te halen en die dan vervolgens te verkopen aan ziekenhuizen. De resten die over bleven van het lichaam werden verbrand in de kelder, zodat hij niet verdacht werd van moord. De uitvinder vond het aller-leukst om mensen te vermoorden nadat hij hun geld had af gepakt of hun waardevolle spullen had gejat. Zolang er rijkdom en macht in de lucht hing had hij er alles voor over, al moest hij daar iemand voor vermoorden.

De uitvinder was niet echt een aardige man. Dat kwam omdat men in het verleden zijn droom hadden afgepakt. Lang geleden was de uitvinder een behulpzame jongeman die niemand kwaad deed of kwaad wilde doen. Hij was zelfs de beste leerling van de school, hij haalde altijd goede cijfers voor toetsen en examens. Omdat hij zo goed was in leren, mocht hij anderen bijles geven om net zo goed als de uitvinder te worden of zelfs nog beter te worden.

De uitvinder was op zijn twintigste met een opleiding bezig voor supergeleerde om door te kunnen gaan met experimenteren. De uitvinder kreeg te horen dat hij talent had voor uitvinden en dat hij mee mocht doen met het eindexamen. Als hij erin slaagde het eindexamen te halen, mocht hij afstuderen op de universiteit en zo zijn droom waar te maken om uitvinder te worden. De uitvinder kreeg de opdracht om een experiment te maken voor de uitvoering op zijn examen. Als zijn experiment het deed waar het voor bedoeld was, kreeg hij een toelatingsbewijs voor de universiteit.

De uitvinder was er erg blij mee en begon meteen aan een nieuw experiment voor de uitvoering. De uitvinder had een topidee bedacht; niet meer met de auto naar het werk gaan. Hij noemde zijn experiment ‘De Flying Bees’. ‘De Flying Bees’ was een soort machine die op een driewielfiets leek in de vorm van een bij. ‘Dede,s. de flying bee,s was een soort machine die op en driewiel fiets leek in de vorm van een bij.eteit.experimenteren.r grof ge Flying Bees’ had achterop twee raketaandrijvingen waardoor het experiment 300 km kon halen. Op het experiment had de uitvinder een extraatje gemaakt. Het experiment kon in de lucht blijven zeven en door de raket- aandrijving kon het experiment door de lucht vliegen. Het experiment was milieuvriendelijk gemaakt, zodat hij de meeste kans maakte om het op de markt te krijgen. De uitvinder vond het tijd om het experiment te gaan testen en nam plaats achter het stuur van ‘de Flying Bees’. De uitvinder voerde de coördinaten in waar hij naar toe wilde gaan. Nadat hij de coördinaten had in gevoerd stak hij de sleutel in het contact en hij startte het experiment. Het experiment begon te zweven en ging naar de juiste hoogte toe. Toen het experiment op zijn hoogst was zette de uitvinder de raketaandrijving aan. De raket- aandrijving had vijf minuten nodig om op te laden voordat het experiment kon vliegen. Het experiment was in een flits vertrokken en was op weg naar de school waar de uitvinder op zat. De uitvinder nam de tijd op en binnen vijf minuten was hij op zijn school aangekomen. De uitvinder was tevreden en voerde de coördinaten en in een flits ging het experiment terug naar het huis van de uitvinder. De uitvinder liet het experiment landen en hij zette het experiment in de schuur. De uitvinder was heel erg moe en ging vroeg zijn bed in.

In de nacht werd er ingebroken in de schuur van de uitvinder. Het waren de leden van de WS11. De WS11 is een criminele gang die op het slechte pad is gezet om een chaos te veroorzaken. De WS11 wilde het experiment saboteren zodat de uitvinder morgen niet zou slagen voor zijn eindexamen. De WS11-gang had iets tegen de uitvinder, omdat hij overal goed in was en overal beter in was dan de WS11-gang. De volgende morgen was de uitvinder op weg naar de uitvoering. Zijn vader ging met hem mee, zodat hij er op tijd was voor de uitvoering. Uiteindelijk was het dan zo ver, er kwamen verschillende mensen uit verschillende landen om naar het spektakel te kijken van het grote wonder Al Pacino de uitvinder. Iedereen nam plaats op de tribune, zodat ze het experiment goed konden zien. Al Pacino kreeg een seintje dat hij mocht beginnen aan zijn presentatie. Al Pacino koos zijn docent uit om het experiment te showen, want zonder hem was dit nooit gelukt om zover te komen. Zijn docent nam plaats achter het stuur van het experiment. De docent volgde alles op zoals het hem werd verteld. Het experiment begon te zweven en de raket aandrijving werd opgeladen.

Maar toen ging het goed mis; het experiment sloeg op hol en vloog alle kanten op. Gelukkig had de uitvinder een noodknop gemaakt zodat het experiment moest landen. Helaas werkte de noodknop niet en het experiment knalde met 300 km de tribune in. De mensen die daar zaten deden een poging te ontsnappen maar dat lukte ze niet. Al Pacino schok er van en rende naar de gewonde mensen toe en probeerde er zoveel mogelijk te helpen. Alle mensen waren boos op Al Pacino, want het was zijn schuld. Al Pacino kwam voor zichzelf op en zei dat het experiment het gisteren nog prima deed. De mensen geloofden de uitvinder niet en belde de politie op. De uitvinder kon maar één ding bedenken: iemand had zijn experiment gesaboteerd! Toen de politie gearriveerde en arresteerde Al Pacino. Al Pacino kon nu zijn diploma wel vergeten.

De volgende ochtend stond er een stukje in de krant geschreven over de afgang tijdens de uitvoering. Er stond in geschreven dat Al Pacino een grote ramp had aangericht met zijn experiment. Er kwamen wel 16 mensen om het leven en er raakte wel 40 mensen gewond. Al Pacino kreeg 2 jaar gevangenisstraf en 20 jaar voorwaardelijk. Al Pacino mocht nu nooit meer experimenteren. Toen Al Pacino dit te horen kreeg was hij woest en hij zwoer wraak te nemen op de mensen die hem in de weg stonden.  Ze hadden zijn droom afgenomen.

Ondanks dat Al Pacino een verbod kreeg op het experimenteren, was hij stiekem doorgegaan met experimenteren op een plek waar niemand iets van af wist. Nu zien we Al Pacino weer aan het werk in zijn laboratorium aan een nieuw spannende experiment. Al Pacino had niks geleerd van de vorige keer toen het mis ging. Als hij nu gepakt werd was het voorgoed afgelopen met experimenteren. Op een gegeven moment werd Al Pacino gebeld door zijn butler. De butler vertelde dat er iets vreselijks was gebeurd en dat hij meteen naar de villa moest komen. ‘Ik heb nu geen tijd voor je!’ zei Al Pacino ‘ik ben nu met mijn doorbraak bezig kan je het zelf niet oplossen?’. ‘Excuses meneer, maar u moet echt nu komen! De WS11 gang is net langs geweest en ze hebben uw villa in de fik gestoken. En ik heb nog meer slecht nieuws: ze hebben uw schoonmaker vermoord! Ze wilde de voordeur open doen, omdat er werd aangebeld.’ ‘Wat zeg je me nu?’ zei Al Pacino ‘dat meen je toch niet doe effen serieus, man.!’ ‘Ik ben bloedserieus, meneer, uw villa is tot de grond toe afgebrand en uw schoonmaker is doodgeschoten. Al Pacino werd woest en vloekte erop los.

Doordat Al Pacino woest werd, maakte hij een grove fout. Al Pacino moest snel dekking zoeken want de scherven vlogen in het rond. Het experiment viel van de werktafel af en raasde als een achterlijke over de grond. Omdat het experiment was omgevallen, richte het veel schade aan. Al Pacino wist op het nippertje te ontkomen, rende zijn laboratorium uit en ging op een veilige plek staan. Het experiment, dat als een achterlijke over de grond raasde, knalde uit elkaar en het laboratorium werd opgeblazen. Al Pacino zakte door zijn benen en viel verslagen op de grond. De man was boos en verdrietig te gelijk, het was echt vreselijk om de uitvinder zo te zien.

De uitvinder stapte zijn bedrijfsauto in en ging naar zijn villa toe om te kijken hoe erg de schade was. Toen Al Pacino voor zijn poort stond realiseerde de uitvinder zich dat hij alles kwijt was geraakt wat hem lief was. Al Pacino keek in het rond en zag dat er niks meer van over was. Al Pacino zocht of hij nog spullen kon vinden die hij nog kon gebruiken. Al Pacino liep naar de garage toe en hij zag dat er een gedeelte van zijn garage niet afgebrand was. Al Pacino liep zijn garage binnen en zag dat er tien sportwagens in zijn garage stonden die niet waren afgebrand. Al Pacino reed alle sportwagens de garage uit en parkeerde ze op het terrein. Toen Al Pacino dat gedaan had viel hij verslagen op de grond en keek naar zijn afgebrande villa. De butler liep naar Al Pacino toe en vroeg wat hij nu van plan was te gaan doen. Al Pacino wist het niet meer wat hij moest doen. Hij had nu helemaal niks meer waar hij heen kon gaan. ‘Ik weet misschien wel iets’ zei de butler, ‘mijn familie heeft een vrijstaande fabriek staan waar we eigenlijk wat mee zouden doen, maar daar is niks van terechtgekomen. De fabriek mag uw eventueel gebruiken tot dat u een ander onderkomen hebt gevonden.’ ‘Dat vind ik een topidee van je, maar dat kan ik toch niet van je aannemen’ zei Al Pacino. De butler stond erop dat Al Pacino zijn bod aannam, want dat was het minste wat hij kon doen toch?  ‘Als ik in ga op je aanbod, wat staat er dan tegen over?’ ‘Het enige wat ik wil is dat u deze papieren tekent dat u de fabriek over neemt en dan bent u de nieuwe eigenaar. De reden waarom ik wil dat je de papieren tekent is dat ik geen zin heb om voor jou omkosten te moeten maken. Mocht je een nieuwe onderkomen hebben gevonden dan neem ik de fabriek weer van je over.’ ‘Dat is wel een redelijk aanbod’ zei Al Pacino.

Al Pacino dacht weer eens aan geld verdienen en tekende zonder na te denken het contract. Wat Al Pacino niet wist is dat de butler hier een plannetje achter had zitten. Al Pacino zat met nog een probleempje: hoe kreeg hij zijn sportwagens verplaatst naar de fabriek toe. De butler had daar ook een antwoord op: ‘ik ken nog een vriend die een wagen heeft staan waar alle sportwagens op kunnen. Je kan die wagen eventueel van hem kopen.’ ‘Kan ik die wagen anders niet huren? Ik heb hem alleen nodig om de sportwagens naar de fabriek te krijgen.’ ‘Sorry meneer, maar je kan alleen die wagen kopen! Anders moet uw zelf maar wat regelen, maar dan ben je veel duurder uit dan dat uw het via mijn vriend regelt.’ ‘Wat is dan de vraagprijs voor die wagen?’ vroeg Al Pacino zich af. ‘Die wagen staat te koop voor € 3,500 en dan moet ik de rijkosten nog mee rekenen.’ ‘Hoeveel wil hij in totaal van mij hebben?’ ‘€ 4,500’ antwoordde de butler. ‘Zo, dan is hij eigenlijk wel duur.’ zei Al Pacino. Al Pacino moest hier even over na denken, hij had al heel veel geld uit gegeven aan de villa en zijn laboratorium. Al Pacino moest ook geld besparen om een nieuw laboratorium te kopen en het opknappen van de fabriek. Al Pacino besloot verstandig te zijn en liet zijn sportwagens op het terrein staan. Al Pacino besloot om met zijn hobby ‘sportwagens verzamelen’ te stoppen. Al Pacino wilde niet stoppen met verzamelen. Hij koos ervoor om ze te verkopen op een veiling, om zo aan het geld te komen en er een nieuwe laboratorium van te kopen. Al Pacino belde zijn vrienden op om te vertellen wat er vandaag was gebeurd. Hij vertelde ook dat zijn sportwagens ging veilen, omdat hij geld nodig had om een laboratorium te kunnen kopen en zo zijn zaakjes voort kon zetten.

Zijn vrienden vonden het heel erg wat er was gebeurd en kwamen graag naar de veiling toe om hun vriend uit de problemen te helpen. De veiling moest helaas wachten, zijn vrienden konden pas over twee maanden komen want ze hadden het erg druk. Al Pacino sprak af om met zijn vrienden om zijn veiling over twee maanden te houden bij zijn afgebrande villa.

Ondertussen had de butler een taxi geregeld die hun beiden naar een hotel bracht om de nacht te kunnen door brengen. Toen de taxi gearriveerd was stapte Al Pacino en de butler in de auto en reden weg. De taxi bracht ze naar een luxe 5-sterren hotel om daar te kunnen overnachten. Toen de taxi gearriveerd was op de eindbestemming stapte ze uit en liepen het hotel binnen. De butler had al geregeld dat ze meteen hun kamer binnen konden, want Al Pacino wilde graag naar bed toe. Toen Al Pacino in zijn hotelkamer stond, ging hij meteen douchen. Na tien minuten kwam Al Pacino er onderuit, zodat hij zich kon afdrogen.Vervolgens pakte hij een pyjama uit de kast en deed het  aan. Toen Al Pacino zijn pyjama had aangedaan ging hij zijn bed in. Al Pacino zette de tv aan met zijn afstand bediening en wilde nog een stukje van het nieuws kijken. Maar Al Pacino was zo moe dat hij niks kon zien van het nieuws; hij viel meteen in slaap.